-
1 wypar|ować
pf — wypar|owywać impf Ⅰ vt (wydzielać wilgoć) [roślina, las] to evaporate; to volatilize spec.- wyparować nadmiar wilgoci to dry off excess moistureⅡ vi 1. Fiz. (zmieniać się w parę) [ciecz, woda, alkohol] to evaporate 2. pot., żart. (zniknąć) [osoba, przedmiot] to vanish into thin air- wyparowała mi gdzieś twoja książka I can’t find your book for the life of meThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypar|ować
-
2 sącz|yć
impf Ⅰ vt 1. (popijać) to sip, to sip at- sączyć napój przez słomkę to drink through a staw- sączyła wino z kieliszka she sipped (at) her (glass of) wine ⇒ wysączyć2. (wlewać) to dribble, to trickle- sączyć choremu lekarstwo do ust to dribble a. trickle a medicine into a patient’s mouth3. (wydzielać) [drzewo, roślina] to exude [żywicę, sok]; [rana] to ooze 4. (cedzić) to filter [sok, ocet] ⇒ przesączyć 5. przen. (promieniować) to cast [światło, blask]- księżyc sączy blade światło the moon casts a pale light ⇒ przesączyćⅡ sączyć się 1. (wydzielać się) [ropa, rosa] to exude, to ooze; (płynąć) [potok, woda] to trickle- krew sączyła mu się z ust/nosa blood was oozing from his mouth/nose2. (przenikać) [wilgoć, światło, dym] to seep- deszcz sączy się przez dach the rain’s coming through the roof- z ogrodu sączy się woń bzu the fragrance of lilacs exudes from the garden ⇒ przesączyć sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sącz|yć
См. также в других словарях:
pocić się — ndk VIa, pocić sięcę się, pocić sięcisz się, poć się, pocić sięcił się 1. «wydzielać pot wskutek nadmiernego gorąca, wysiłku, działania środków farmaceutycznych itp.» Pocić się od pracy, od gorąca. Pocić się z emocji, ze strachu. Pocić się w… … Słownik języka polskiego
odparowywać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, odparowywaćowuję, odparowywaćowuje, odparowywaćany {{/stl 8}}– odparować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, odparowywaćruję, odparowywaćruje, odparowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tchnąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVa, tchnę, tchnie, tchnij, tchnął, tchnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} wydzielać coś z siebie, np. woń, wilgoć, ciepło : {{/stl 7}}{{stl 10}}Suterena tchnęła zgnilizną, pleśnią. Kuchnia tchnęła gorącem. Tchnęło wyziewami.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
